Super goed wakker geworden. Wel een beetje ongerust of de fiets er nog stond: die kon niet op een afgesloten plek staan dus stond hij vast aan de balustrade voor de kamer. Gelukkig niets aan de hand. De band van Rob was ook nog helemaal in orde. We kunnen dus goed op weg voor de zwaarste dag van de tocht: minimaal 120 km en omdat de dag ervoor ook al zo uitgelopen was qua kilometers vreesde ik dat het nog wel een behoorlijk stuk langer zou kunnen worden. Ontbijt was prima: simpel maar ruim voldoende. Zo rond 9 uur vertrokken en tegen een uur of elf aangekomen in Moissac: geen Bastidestadje. Eten gekocht, koffie gedronken, kerkje bezocht en na ongeveer een uur weer doorgefietst.
|
Het tweede deel van deze dag was veruit het zwaarst: 4 heel stevige klimmetjes. Iedere keer bovenaan helemaal kletsnat bezweet aangekomen. Ezrah deed het een stuk rustiger aan dus kon ik goed bijkomen tijdens het wachten. Dat ging snel: ik was binnen 10 minuten weer behoorlijk hersteld. Na de klimmetjes kwam een deel door het dal. Dat had lichter moeten zijn, maar helaas: tegenwind. En stevig ook zo'n 20 kilometer achter elkaar. Ergens halverwege zijn we nog een valse hond tegengekomen die eerst achter Sander aanging en vervolgens midden op het pad bleef staan terwijl ik er nog langs moest. Hij deed niks dankzij mijn negeer tactiek. Achter Martijn die achter mij fietste ging hij vervolgen wel weer aan.