Om kwart over zeven maak ik iedereen wakker en een goed uur later zitten we op de fiets. Het eerste deel ging makkelijk: niet al te warm. (al voel je dat de zon zich aan het warmlopen is) en vlak bovendien. We volgen aanvankelijk het pad dat we gisteren ook hebben gehad. De camping ligt er vlak aan. Nu rijden we min of meer evenwijdig aan het spoor. In Chiusi doen we boodschappen bij de Simply. Het is en blijft een fantastische winkel: 11 euro voor een tas boodschappen. Even verderop hebben we langs de kant wat gegeten en heb ik koffie gezet.
Het pad is onverhard maar heel goed te fietsen. Wel komen we een fikse wegopbreking tegen, een flinke greppel in de weg, maar met aanwijzingen en hulp van de wegwerkers komen we aan de andere kant.
De eerste stop is in Fabro Scala. Sander wordt gebeld door Martijn die onderweg is naar Berlijn. Tjitske is daar ook net als Louis en Gijs komt waarschijnlijk ook. Ik heb Sander mijn mening gegeven dat hij daar nu het best kan zijn. Geestelijk is hij daar al voor ¾. Bovendien is dit iets wat je niet over kan doen en fietstochten komen er nog voldoende. We zitten vlakbij een station en Sander besluit om per direct naar Berlijn te gaan.
Om 12 uur nemen we met pijn in het hart afscheid. Sander kan om 13.09 de trein nemen. Later hoor ik van hem dat hij ’s avonds nog voor 12 uur in Berlijn arriveert. Het kan snel gaan.
Het volgende deel moet er weer stevig geklommen worden. De klim was zwaar; gevoelsmatig misschien wel de zwaarste tot dan toe. Twee toppen; de eerste net voor Ficulle en daarna moesten we nog een keer omhoog tot 574 meter op de Valico di Monte Nibbio. Het was onbarmhartig warm maar de omgeving is en blijft prachtig.
We rijden 70 kilometer tot Corbara en pakken daar de camping. We zijn vroeg, het is nog geen 4 uur. Maar als eerder gezegd – we hebben dagen zat tot 4 augustus en het aantal kilometers is niet zo gek veel meer.
De camping is rustig. Het ligt aan een stuwmeer in de Tiber. Later zien we trouwens pas dat het de Tiber is. De mensen zijn supervriendelijk. Ik heb maar 1 andere campinggast gezien. Een Duitse vent van midden dertig schat ik in, die perfect Engels en Italiaans spreekt. Hij ging op verschillende meren vissen. Aardige vent, heel relaxed en geeft ons beide een gekoeld flesje water.
Het sanitair was matig. De douche had geen deur maar een douchegordijn. Ik vind het allemaal prima. Er staat ook een grote vrieskist die op nul graden staat en waar we onze bidons en flessen in kunnen zetten zodat we ze de volgende dag gekoeld mee kunnen nemen. Dat doen we maar er is iets dat heel erg stinkt en de bidons ruiken er de volgende dag naar. Niet erg fris.
Eten doen we in het restaurant op de camping. Eindafrekening alles bij elkaar € 75,- incl camping. Valt dus reuze mee.
Het pad is onverhard maar heel goed te fietsen. Wel komen we een fikse wegopbreking tegen, een flinke greppel in de weg, maar met aanwijzingen en hulp van de wegwerkers komen we aan de andere kant.
De eerste stop is in Fabro Scala. Sander wordt gebeld door Martijn die onderweg is naar Berlijn. Tjitske is daar ook net als Louis en Gijs komt waarschijnlijk ook. Ik heb Sander mijn mening gegeven dat hij daar nu het best kan zijn. Geestelijk is hij daar al voor ¾. Bovendien is dit iets wat je niet over kan doen en fietstochten komen er nog voldoende. We zitten vlakbij een station en Sander besluit om per direct naar Berlijn te gaan.
Om 12 uur nemen we met pijn in het hart afscheid. Sander kan om 13.09 de trein nemen. Later hoor ik van hem dat hij ’s avonds nog voor 12 uur in Berlijn arriveert. Het kan snel gaan.
Het volgende deel moet er weer stevig geklommen worden. De klim was zwaar; gevoelsmatig misschien wel de zwaarste tot dan toe. Twee toppen; de eerste net voor Ficulle en daarna moesten we nog een keer omhoog tot 574 meter op de Valico di Monte Nibbio. Het was onbarmhartig warm maar de omgeving is en blijft prachtig.
We rijden 70 kilometer tot Corbara en pakken daar de camping. We zijn vroeg, het is nog geen 4 uur. Maar als eerder gezegd – we hebben dagen zat tot 4 augustus en het aantal kilometers is niet zo gek veel meer.
De camping is rustig. Het ligt aan een stuwmeer in de Tiber. Later zien we trouwens pas dat het de Tiber is. De mensen zijn supervriendelijk. Ik heb maar 1 andere campinggast gezien. Een Duitse vent van midden dertig schat ik in, die perfect Engels en Italiaans spreekt. Hij ging op verschillende meren vissen. Aardige vent, heel relaxed en geeft ons beide een gekoeld flesje water.
Het sanitair was matig. De douche had geen deur maar een douchegordijn. Ik vind het allemaal prima. Er staat ook een grote vrieskist die op nul graden staat en waar we onze bidons en flessen in kunnen zetten zodat we ze de volgende dag gekoeld mee kunnen nemen. Dat doen we maar er is iets dat heel erg stinkt en de bidons ruiken er de volgende dag naar. Niet erg fris.
Eten doen we in het restaurant op de camping. Eindafrekening alles bij elkaar € 75,- incl camping. Valt dus reuze mee.