Ik ben om 6 uur al wakker. Sander en Quinten slapen nog. Ik werk mijn blog bij; ook de wifi is hier prima. Ik slaap toch nog even en ga rond 7 uur naar beneden om op het terras een kop cappuccino te pakken. Dezelfde jongen die ons de avond tevoren heeft bedient, is er nu ook weer. Uitermate beleefd (maar op een prettige manier) vraagt hij of ik goed geslapen heb. Perfetto, antwoord ik. Ik raak aan de praat met een jonger Belgisch echtpaar die teruggaan via Maranello voor de Ferrari fabriek. Uit interesse, hij gaat er niet een kopen begrijp ik van hem.
Om tien uur halen we de fietsjes uit de schuur. De jongen die me ’s ochtends cappuccino gemaakt heeft komt naar buiten via de achterdeur en vraagt of hij onze bidons zal bijvullen. Dat maakt het voor mij af: een 10 met een griffel voor de service.
We doen vandaag en kort ritje: dat kan vanwege de totaalafstand naar Rome; we zien het ook als een halve rustdag en de ‘sprong’ naar de volgende camping is dan ook niet te ver.
Het is een makkelijk parcours: vrijwel uitsluitend fietspad, en Quinten hoeft nauwelijks op de kaart te kijken. We rijden langs een deels uitgedroogd kanaal, af en toe ten westen, af en toe ten oosten. Bij een waterpunt spreken we een Italiaans stel uit Triëst, of in ieder geval uit die buurt, die het allemaal geweldig vind wat we doen. Hij is verbaasd over de afstanden die we afleggen per dag. Our secret? Don’t stop! Dat er zat fietsers zijn die veel meer kilometers per dag doen, laat ik achterwege.
30 kilometer en we zijn er al weer. Het zal nog voor 13.00 u zijn. We zien een half vergaan doek waar Camping op staat. Ik kijk en er is wel een soort van receptie maar alles is dicht. We maken aanstalten om verder te fietsen maar vanaf de andere kant zien we dat er wel gasten op de camping staan, tenminste zo lijkt het. Ik fiets even terug en over het campingterrein heen en inderdaad: er staat behalve een stuk of 8 groen uitgeslagen caravans nog een andere tent en een auto met Nederlands kenteken. We besluiten om daar de tenten op te zetten. De bar naast de camping is blijkbaar de receptie. Waar we de tenten opzetten maakt niet zoveel uit en we betalen wel zodra we vertrekken.
We zitten even in het barretje en drinken er wat. Wifi doet het niet. Het wachtwoord eindigt op 2015 en dat geeft wel wat aan. Volgens ons moet de router een keer gereset worden. Ik ben wat slaperig, zet mijn tent in de schaduw zonder dekzeil en probeer wat te slapen.
Ik val kort in slaap. Quinten en Sander komen terug en Sander heeft een verschrikkelijke mededeling.
Later rond een uur of vijf zitten we in het barretje aan het bier, proostend op Jos. Plots stappen onze Belgische vrienden binnen. Opnieuw hartstikke toevallig en hartstikke leuk om ze weer te zien. Ze maken een vermoeide indruk. Ze zijn die dag gestart in Siena en fietsen door naar Orvieto. Zelf dachten ze dat het nog een kilometer of 40 moesten, maar volgens mij is het eerder nog 65. Op zich ook nog te doen, al kom je wel laat aan. Bij thuiskomst heb ik gehord dat ze inderdaad Orvieto nog bereikt hebben, maar wel laat.
Op de camping hebben we ’s avonds gegeten. Sander was er bij, dus hebben we voor- en hoofdgerecht genomen. Het was hartstikke lekker. Rond half tien is het gedaan voor Quinten en gaat hij slapen. Sander en ik praten nog wat na. Niet al te lang, want de volgende dag zouden we om 7 uur opstaan is de afspraak.
Om tien uur halen we de fietsjes uit de schuur. De jongen die me ’s ochtends cappuccino gemaakt heeft komt naar buiten via de achterdeur en vraagt of hij onze bidons zal bijvullen. Dat maakt het voor mij af: een 10 met een griffel voor de service.
We doen vandaag en kort ritje: dat kan vanwege de totaalafstand naar Rome; we zien het ook als een halve rustdag en de ‘sprong’ naar de volgende camping is dan ook niet te ver.
Het is een makkelijk parcours: vrijwel uitsluitend fietspad, en Quinten hoeft nauwelijks op de kaart te kijken. We rijden langs een deels uitgedroogd kanaal, af en toe ten westen, af en toe ten oosten. Bij een waterpunt spreken we een Italiaans stel uit Triëst, of in ieder geval uit die buurt, die het allemaal geweldig vind wat we doen. Hij is verbaasd over de afstanden die we afleggen per dag. Our secret? Don’t stop! Dat er zat fietsers zijn die veel meer kilometers per dag doen, laat ik achterwege.
30 kilometer en we zijn er al weer. Het zal nog voor 13.00 u zijn. We zien een half vergaan doek waar Camping op staat. Ik kijk en er is wel een soort van receptie maar alles is dicht. We maken aanstalten om verder te fietsen maar vanaf de andere kant zien we dat er wel gasten op de camping staan, tenminste zo lijkt het. Ik fiets even terug en over het campingterrein heen en inderdaad: er staat behalve een stuk of 8 groen uitgeslagen caravans nog een andere tent en een auto met Nederlands kenteken. We besluiten om daar de tenten op te zetten. De bar naast de camping is blijkbaar de receptie. Waar we de tenten opzetten maakt niet zoveel uit en we betalen wel zodra we vertrekken.
We zitten even in het barretje en drinken er wat. Wifi doet het niet. Het wachtwoord eindigt op 2015 en dat geeft wel wat aan. Volgens ons moet de router een keer gereset worden. Ik ben wat slaperig, zet mijn tent in de schaduw zonder dekzeil en probeer wat te slapen.
Ik val kort in slaap. Quinten en Sander komen terug en Sander heeft een verschrikkelijke mededeling.
Later rond een uur of vijf zitten we in het barretje aan het bier, proostend op Jos. Plots stappen onze Belgische vrienden binnen. Opnieuw hartstikke toevallig en hartstikke leuk om ze weer te zien. Ze maken een vermoeide indruk. Ze zijn die dag gestart in Siena en fietsen door naar Orvieto. Zelf dachten ze dat het nog een kilometer of 40 moesten, maar volgens mij is het eerder nog 65. Op zich ook nog te doen, al kom je wel laat aan. Bij thuiskomst heb ik gehord dat ze inderdaad Orvieto nog bereikt hebben, maar wel laat.
Op de camping hebben we ’s avonds gegeten. Sander was er bij, dus hebben we voor- en hoofdgerecht genomen. Het was hartstikke lekker. Rond half tien is het gedaan voor Quinten en gaat hij slapen. Sander en ik praten nog wat na. Niet al te lang, want de volgende dag zouden we om 7 uur opstaan is de afspraak.