7 uur wakker. De Rijn heeft ’s nachts een heel andere kleur gekregen; een diep soort groen waar hij gisteren nog grijsblauw was. De rivier is heel sereen en mooi. Aan de overkant staan de bomen direct aan de oever. Heel erg mooi. Vandaag belooft een warme dag te worden. De Bodensee is ongeveer 100 kilometer verder en ook het doel voor vandaag. Quinten en ik hebben afgesproken iets vaker te stoppen tussendoor; gewoon omdat dat prettiger is. En met de verwachte hitte ook nodig. In Zwitserland kun je op heel veel plekken langs de weg water drinken; ijskoud bronwater waar we steeds de bidons mee vullen.
Het eerste deel gaat over wat grotere wegen. De Alpen lijken hier ver weg te zijn, en de klimmetjes zijn kort. Desondanks zie ik achteraf dat we maar liefst 1901 hoogtemeters hebben gemaakt. Veel meer dan je gevoelsmatig vermoedt.
Goed kwart voor 1 zijn we in Atlikon, waar we een terrasje pakken. Het is warm. Het meisje van de bediening zegt een graad 26 tot 28, maar het voelt veel warmer. Ze zegt ook dat het nog warmer gaat worden de komende tijd. Het terras zit prima, al verbaas ik me wel over het voortdurende vracht en landbouwverkeer wat langskomt.
Ik heb ergens de weg gevraagd aan een wielrenner toen we even aan het zoeken waren. Hij bleek wel eens een wedstrijd in Kolhorn gefietst te hebben. Ontzettend sympathieke vent; nog mee gelachen ook. Zo kom je onderweg met allerlei mensen aan de praat.
In Buhwill stoppen we even bij een klein meertje, waar ook een aantal andere mensen zijn. Er staan betonnen picknicktafels, we eten wat en ik doe even een heerlijk tukje. Er komen andere mannen aan die net van hun werk komen.
Na de Bodensee fietsten we een stukje langs de Rijn – om precies te zijn de Alte Rhein. De camping waar we uitkwamen ligt net buiten st. Margarethen en op een steenworp van de Oostenrijkse grens. Camping Bruggerhorn.
Goed negen uur komen we daar aan. We hebben er dan ongeveer 135 kilometer op zitten. De weg zoeken ging goed vandaag, al rijden we nog steeds wel eens een stukje de verkeerde kant op. Vanaf de lunch was het eerste deel vooral langs dorpjes, maar eenmaal bij de Bodensee kom je in een compleet andere wereld. Heel toeristisch, veel jachten en dure auto’s. Ik vond het allemaal niet heel erg prettig. Een kort stukje in Rorschach moesten we wandelen met de fiets in de hand, want fietsen “vindt men hier niet prettig’’ Aldus sprak Benjaminse. Na de Bodensee fiets je weer pal in zuidelijke richting en in de verte doemen de Alpen overduidelijk op…
De camping is best druk en onze plek is niet helemaal super, direct naast de tafeltennistafels. Eten was prima. Het meisje van de bediening kwam naar ons toe, toen we de tenten nog aan het opzetten waren met de vraag of we nog wilden eten. De keuken ging bijna dicht namelijk en anders zouden we wellicht te laat zijn. Erg sympathiek en meedenkend van haar.
Na het eten heb ik mijn vader gebeld voor zijn verjaardag. Gelukkig viel het ’s nachts allemaal heel erg mee qua geluid en drukte en hebben we uitstekend geslapen.
Het eerste deel gaat over wat grotere wegen. De Alpen lijken hier ver weg te zijn, en de klimmetjes zijn kort. Desondanks zie ik achteraf dat we maar liefst 1901 hoogtemeters hebben gemaakt. Veel meer dan je gevoelsmatig vermoedt.
Goed kwart voor 1 zijn we in Atlikon, waar we een terrasje pakken. Het is warm. Het meisje van de bediening zegt een graad 26 tot 28, maar het voelt veel warmer. Ze zegt ook dat het nog warmer gaat worden de komende tijd. Het terras zit prima, al verbaas ik me wel over het voortdurende vracht en landbouwverkeer wat langskomt.
Ik heb ergens de weg gevraagd aan een wielrenner toen we even aan het zoeken waren. Hij bleek wel eens een wedstrijd in Kolhorn gefietst te hebben. Ontzettend sympathieke vent; nog mee gelachen ook. Zo kom je onderweg met allerlei mensen aan de praat.
In Buhwill stoppen we even bij een klein meertje, waar ook een aantal andere mensen zijn. Er staan betonnen picknicktafels, we eten wat en ik doe even een heerlijk tukje. Er komen andere mannen aan die net van hun werk komen.
Na de Bodensee fietsten we een stukje langs de Rijn – om precies te zijn de Alte Rhein. De camping waar we uitkwamen ligt net buiten st. Margarethen en op een steenworp van de Oostenrijkse grens. Camping Bruggerhorn.
Goed negen uur komen we daar aan. We hebben er dan ongeveer 135 kilometer op zitten. De weg zoeken ging goed vandaag, al rijden we nog steeds wel eens een stukje de verkeerde kant op. Vanaf de lunch was het eerste deel vooral langs dorpjes, maar eenmaal bij de Bodensee kom je in een compleet andere wereld. Heel toeristisch, veel jachten en dure auto’s. Ik vond het allemaal niet heel erg prettig. Een kort stukje in Rorschach moesten we wandelen met de fiets in de hand, want fietsen “vindt men hier niet prettig’’ Aldus sprak Benjaminse. Na de Bodensee fiets je weer pal in zuidelijke richting en in de verte doemen de Alpen overduidelijk op…
De camping is best druk en onze plek is niet helemaal super, direct naast de tafeltennistafels. Eten was prima. Het meisje van de bediening kwam naar ons toe, toen we de tenten nog aan het opzetten waren met de vraag of we nog wilden eten. De keuken ging bijna dicht namelijk en anders zouden we wellicht te laat zijn. Erg sympathiek en meedenkend van haar.
Na het eten heb ik mijn vader gebeld voor zijn verjaardag. Gelukkig viel het ’s nachts allemaal heel erg mee qua geluid en drukte en hebben we uitstekend geslapen.