Ineens komt het besef dat we veel te snel gaan. De focus lag bijna volledig op Italie en daar zijn we nu, maar we hebben er ook rekening mee te houden dat Sander de 27e aankomt in Modena en dat bij vanaf de 28e meefietst. Dat betekent dat we het zo uit moeten mikken dat we de 28e in Modena zijn. Modena is nog een kleine 300 kilometer verder, dus we zitten ruim, zeer ruim in onze tijd. Vandaar dat we vandaag een kleine etappe doen naar de volgende camping in Garlate aan het meer van Garlate. 50 kilometer wat we anders ook als eerste stop kunnen doen.
We gaan dan ook een stuk later weg dan normaal. In alle rust ontbijten op een bankje met uitzicht op het Lago di Como en zo rond half twaalf op de fiets gestapt.
De dag bestaat uit twee delen: het eerste is de weg oostelijk van het Comomeer. De weg is kronkelig en loopt tussen het meer en de bergrug waarbij je steeds allerlei dorpjes passeert. Die zie je al van ver liggen. Erg mooi gezicht. Er zijn in dat deel ook meerdere slecht verlichte tunnels. Het vervelende daaraan is dat tegemoetkomend verkeer je behoorlijk verblind. Best spannend, temeer daar de tunnel zelf heel smal is en het wegdek van matige kwaliteit. Fietsverlichting is een absolute must en vanaf Zwitserland bonden we al onze fluorescerende regenjacks achterop voor extra zichtbaarheid.
In Varenna nemen we de pont om het meer over te steken naar Bellagio. Het noordelijk deel is het Comomeer, het zuidelijk deel is het meer van Garlate. Er gaan allerlei ponten vanaf Varenna en op de borden staat veel te veel informatie. Ik snapte er weinig van, maar na een beetje puzzelen vogelen we uit dat we nog ruim een uur hebben, dus pakken we een terrasje. Lekker gezeten en bidons weer gevuld.
We gaan dan ook een stuk later weg dan normaal. In alle rust ontbijten op een bankje met uitzicht op het Lago di Como en zo rond half twaalf op de fiets gestapt.
De dag bestaat uit twee delen: het eerste is de weg oostelijk van het Comomeer. De weg is kronkelig en loopt tussen het meer en de bergrug waarbij je steeds allerlei dorpjes passeert. Die zie je al van ver liggen. Erg mooi gezicht. Er zijn in dat deel ook meerdere slecht verlichte tunnels. Het vervelende daaraan is dat tegemoetkomend verkeer je behoorlijk verblind. Best spannend, temeer daar de tunnel zelf heel smal is en het wegdek van matige kwaliteit. Fietsverlichting is een absolute must en vanaf Zwitserland bonden we al onze fluorescerende regenjacks achterop voor extra zichtbaarheid.
In Varenna nemen we de pont om het meer over te steken naar Bellagio. Het noordelijk deel is het Comomeer, het zuidelijk deel is het meer van Garlate. Er gaan allerlei ponten vanaf Varenna en op de borden staat veel te veel informatie. Ik snapte er weinig van, maar na een beetje puzzelen vogelen we uit dat we nog ruim een uur hebben, dus pakken we een terrasje. Lekker gezeten en bidons weer gevuld.
De oversteek met de pont ging snel. Op de boot ook wat stukjes gefilmd. Eenmaal aan de overkant moesten we via een supersmalle weg omhoog. Er moest ook een touringcar passeren op dat moment en volledig geleund tegen de muur was er amper 10 cm speelruimte over. In Bellagio moesten we flink omhoog, veel meer dan ik verwacht had, maar daarna kwamen er lange afdalingen.
Je gaat daar pal tussen het water en een steile bergwand in met aan de overkant van het water ook weer bergen.
Tegen een uur of drie passeerden we twee lange tunnels die samen bijna 4 kilometer lang waren. Heel smal, slecht verlicht en beslist geen route voor bange mensen. Zoiets als de Coentunnel. Toen we er uit waren, zagen we dat er een bord stond verboden voor fietsers. Volkomen terecht.
Rond een uur of vier kwamen we aan op de camping in Garlate, waar we een fijne plek toegewezen kregen. De camping geeft echt een vakantiegevoel. Zwembadje, pal aan het meer, supergoede wifi. Bij onze tent staan strandstoelen; er is een picknicktafel en je kunt er ook wat te eten en drinken kopen. We besluiten om hier een extra dag te blijven.
Omdat ik prima internet heb, zie ik dat er in Brescia een metalfestival is op 22 juli. Dan spelen Kreator, Death Angel, Hell, Sacred Reich en meer. Ik word enthousiast en het is qua afstand en tijd haalbaar. Quinten ligt al op bed. Ik reken de afstanden even na en ga het morgen met hem bespreken
Je gaat daar pal tussen het water en een steile bergwand in met aan de overkant van het water ook weer bergen.
Tegen een uur of drie passeerden we twee lange tunnels die samen bijna 4 kilometer lang waren. Heel smal, slecht verlicht en beslist geen route voor bange mensen. Zoiets als de Coentunnel. Toen we er uit waren, zagen we dat er een bord stond verboden voor fietsers. Volkomen terecht.
Rond een uur of vier kwamen we aan op de camping in Garlate, waar we een fijne plek toegewezen kregen. De camping geeft echt een vakantiegevoel. Zwembadje, pal aan het meer, supergoede wifi. Bij onze tent staan strandstoelen; er is een picknicktafel en je kunt er ook wat te eten en drinken kopen. We besluiten om hier een extra dag te blijven.
Omdat ik prima internet heb, zie ik dat er in Brescia een metalfestival is op 22 juli. Dan spelen Kreator, Death Angel, Hell, Sacred Reich en meer. Ik word enthousiast en het is qua afstand en tijd haalbaar. Quinten ligt al op bed. Ik reken de afstanden even na en ga het morgen met hem bespreken